“Dit werk geeft me veel voldoening en plezier”
Hoe is het eigenlijk om chauffeur op de rolstoelbus van De Waggelmannetjes te zijn? Chauffeur Karel Dreijer vertelt met liefde en enthousiasme over zijn werk. “Het maakt me blij als de kinderen vrolijk zijn.”
Meteen een goed gevoel
Voordat hij bij De Waggelmannetjes terecht kwam, was Karel chauffeur op een zorgtaxi. “Maar de zorg verdween daar langzaam en ik vond het niet meer zo leuk”, vertelt hij. “Toch was ik niet actief op zoek naar iets anders. Maar toen zag ik toevallig een advertentie van De Waggelmannetjes op Facebook die me aansprak. Ik besloot te reageren.” Zijn positieve indruk werd nog sterker tijdens het sollicitatiegesprek. “Ik kreeg meteen een goed gevoel en vond het een warme omgeving. Ik was blij dat ik hier aan de slag mocht.”
Kinderen echt leren kennen
Zijn goede gevoel was zeker niet de enige reden om voor deze baan te kiezen. Karel: “Ik vind het heerlijk om met kinderen te werken. En de vaste bus, vaste routes en vaste kinderen zijn ook fijn. Daardoor leer ik de kinderen echt kennen. Een ander pluspunt zijn de werktijden: ik rijd ‘s ochtends en ‘s middags en daartussenin kan ik even uitrusten. Op woensdagen en in de weekenden ben ik lekker vrij. En mijn salaris is ruim voldoende voor 20 uur per week werken.”
Gekheid uithalen
Karel geniet enorm van de kinderen. “‘s Ochtends haal ik ze met plezier op, omdat ik weet dat ze een leuke dag gaan krijgen. Als ik zelf rust uitstraal, dan slaat dit over op de kinderen. Ik kan ze steeds beter inschatten. Als ik zie dat ze goed in hun vel zitten, dan speel ik daarop in door een gekheidje of grapje uit te halen. Het maakt me blij als ze lol hebben”, vertelt hij met een lach. “Aan het einde van de dag vraag ik wat ze gedaan hebben en of het leuk was. Hoewel de kinderen niet kunnen praten, zie ik aan hun uitdrukking hoe ze zich voelen. Dan komen ze bijvoorbeeld lachend de bus in. Dat geeft me veel voldoening.”
Fijne collega’s
Naast de kinderen is hij ook positief over zijn collega’s. Karel: “Het contact met de verpleegkundigen is heel gezellig. Ik vind het knap dat ze de kinderen zo goed kunnen lezen en begeleiden, want het is heel pittig. Ook facilitair medewerkster Sandra is een fijne collega. Omdat zij eerder ook chauffeur was, voelt ze zich verantwoordelijk voor het vervoer. Ze snapt precies wat ik bedoel als ik ergens tegenaan loop. Ik kan altijd bij haar terecht als er iets is met de bus of als er iets geregeld moet worden.”
Mee naar de vlindertuin
Karels leukste moment was toen hij mee mocht met het uitje naar Vlindorado. “Normaal ben ik aan het begin en aan het einde van de dag maar korte periodes met de kinderen en collega’s samen. Nu draaide ik de hele dag mee. Dat was superleuk”, vertelt hij. “We aten eerst een broodje. Daarna liepen we door de tropische kas waar prachtige vlinders vlogen. Heel indrukwekkend. Ik heb zowel de kinderen als mijn collega’s nog beter leren kennen.”
Aan het einde van de dag volgde een mooie afsluiting. “De kinderen gingen vrolijk en voldaan naar huis. De ouders vonden het heel mooi om te zien dat hun kinderen zo genoten hadden. Ze waren erg dankbaar. En eigenlijk heb ik al een jaar datzelfde gevoel. Ik ben dankbaar dat ik onderdeel mag zijn van zo’n leuke werkplek.”
