Van complexe verpleegtechnische handelingen tot leuke activiteiten: het werk van een verpleegkundige bij De Waggelmannetjes is heel afwisselend. Hoe ziet een dag bij ons er precies uit? Verpleegkundige Noura is nu een jaar onderdeel van ons team. Ze geeft hieronder een inkijkje in haar verpleegkundige leven.
Vroeg mee met de rolstoelbus
7:00 uur, de wekker gaat; snel uit dat ding. Wat een vreselijk geluid is dat. Het is dinsdagochtend en vandaag werk ik de busdienst. Het voordeel van vroeg opstaan is dat er nog geen file staat. Ik rol mijn knusse bedje uit en maak mij klaar voor de dag.
Als je de busdienst werkt, begin je eerder en eindig je je dienst later dan de andere diensten. Je gaat als verpleegkundige mee tijdens het vervoer van de kinderen in de bus. Je haalt ze dus thuis op en brengt ze naar De Waggelmannetjes. ‘s Middags breng je ze weer naar huis. Je rijdt mee met de chauffeur, zodat je je handen vrij hebt als er iets aan de hand is met een kind. Denk aan een kindje dat moet braken, last heeft van slijm, of een kindje dat epilepsie laat zien. Vaak verlopen de busritten zonder gekke dingen, maar ongeduldige kindjes in de file komen wel vaker voor.
Vernevelen met Kinderen voor Kinderen
“Goeiemorgen!” Ik groet mijn collega’s. Na het uitladen van de kinderen en hun spullen doen we de verpleegkundige overdracht. Iedereen heeft zich dan al ingelezen in het zorgdossier van het kind voor wie zij zorgt, waarna de volledige zorg kan beginnen!
Medicatie en vernevelen zijn 2 dingen die standaard aan het begin van de dag op de planning staan. Mijn kindje mag vandaag zwemmen. Dat is tussen de (verpleegtechnische) handelingen en activiteiten door passen, meten en voor mij meestal wel even aanpoten… Kinderen voor Kinderen klinkt samen met het gezoem van de vernevelapparaten.
Rapporteren tijdens zwemmen
Plons! Terwijl mijn kindje in het water ligt, ga ik even achter de laptop om vast wat te rapporteren. Als er in het zwembad wat zou gebeuren, roept de begeleider me, want ik zit vlakbij. Ik controleer: hoe heeft hij/zij (thuis) gegeten? Goed geplast? Nog last van huiduitslag ergens? Na ongeveer een half uurtje in het water is het tijd om te gaan douchen, heerlijk! Op dagen met zwemmen zijn de meeste kinderen na het douchen erg moe.
Rust voor de kinderen, drukte voor de verpleegkundigen
13:00 uur, mijn kindje is net ingestopt op bed. Ook het waterbed en de zitzak gebruiken we regelmatig tijdens het rustmoment. Tot ongeveer 14:30 uur tikken we ijverig achter de laptops, lunchen we, ruimen we op, vergaderen we over de kinderen en natuurlijk kletsen we ook gezellig. Sommige kinderen doen een middagdutje, anderen spelen op bed of kijken een filmpje. En natuurlijk houden we een oogje op de kinderen.
Vaak zijn er in deze tijd nog medicatiemomenten, moeten we een kind uitzuigen, verschonen, of braakt een kind. Soms is een kind zieker en dan is een dag veel drukker, bijvoorbeeld als gevolg van een virus of een longontsteking. Dan is er minder tijd om even te lunchen of stem ik dit goed af met mijn collega’s. Er is dan meer nodig, zoals klinisch redeneren en contact opnemen met ouders, arts/ ziekenhuis en apotheker. Een hoop geregel en organisatie.
Voorlezen, kleuren en zingen
“Ik ga weer aan de slag”, klinkt vaak aan tafel van een willekeurige collega. De kinderen gaan uit bed en krijgen een houdingswisseling. Oefenen in de statafel of de bouncer, of buikligger bijvoorbeeld. Het gezoem van de vernevelapparaten begint weer. Piepende sondevoedingspompen en lachende kinderen. Over de hele week lezen we heel wat verhaaltjes voor, kleuren we kleurplaten en zingen we liedjes.
15:45 uur, nog even opfrissen, de laatste verpleegkundige handelingen en puntjes op de ‘i’, voordat het tijd is om de bus in te gaan. Terug in de bus loop ik alle kinderen even langs. Zit de noodmedicatie in de tassen? Zijn de spraakcomputers en uitzuigapparaten mee? Top. Dan kunnen we vertrekken.
18:00 uur, 3 radiogesprekken, 6 grapjes van de chauffeur en 30 minuten vertraging later stap ik uit bij het laatste kind. De dag zit er alweer op. Tot morgen!
